1947 współredaktor „Pokolenia”, 1952–58 „Przeglądu Kulturalnego”, współzałożyciel (1976) i redaktor „Zapisu”; od 1997–99 prezes PEN-Clubu; autor prozy eseistycznej o charakterze historiozoficznej paraboli, akcentującej uniwersalizm dramatu władzy (Boski Juliusz 1961), zwłaszcza w konflikcie z racjami sztuki (Nazo poeta 1969), powieści Stan po zapaści (wyd. poza cenzurą 1987), opowiadań, m.in. Tabu (1965), Retro (1990), felietonów, reportaży z podróży, szkiców reportażowo-publicyst. (Pożegnanie z panną Syngilu, albo Słoń a sprawa polska 1960, Krwawe specjały włoskie 1982).